۸ راهکار برای رسیدن به تمرکزی خدشه‌ناپذیر
عامل‌های حواس‌پرتی را برای همیشه از بین ببرید.
در جامعه امروزی که همه چیز خیلی سریع آماده مصرف می‌شود و حجم داده‌های تولید شده در یک سال بیش از حجم کل داده‌های ۵۰۰۰ سال گذشته است، حفظ تمرکز کاری بسیار سخت است. شاید ظاهرا حواس‌پرتی خطری نداشته باشد اما در طول زمان، پیامدهای فاجعه‌باری مانند کاهش بهره‌وری، کاهش درآمد و احساس بد از دست دادن فرصت‌های متعدد را برایمان به دنبال دارد.
در این مطلب از مجموعه‌ای از افراد موفقی که عضو گروه اوراکل نیز هستند، خواسته‌ایم راهکارهایشان برای افزایش تمرکز و غلبه بر عوامل حواس‌پرتی را در اختیارمان بگذارند.
۱ـ به اضطرار و پشیمانی فکر کنید.
انسان هرگز نمی‌داند تا کِی زنده خواهد ماند، پس همیشه سعی کنید نوعی حس اضطرار و عجله برای تبدیل کردن رویاهای خود به واقعیت داشته باشید. منتظر فرا‌رسیدن مرگ نباشید؛ شاید آن روز به خاطر اینکه هیچ چیز معناداری خلق نکرده‌اید، افسوس بخورید. با دقت تعیین کنید از زندگی چه می‌خواهید، سپس هر شک یا ترسی را پشت سر بگذارید و اقداماتی قاطع و بزرگ انجام دهید. این کار برای من شبیه نوعی بازی ذهنی است و هر روز در رابطه با آن به خودم امتیاز می‌دهم.
– «لوییز هیوز، ورزشکار حرفه‌ای بازنشسته، کارآفرین سبک زندگی و نویسنده پرفروش نیویورک تایمز»
۲ـ به مکانی سِرٌی پناه ببرید.
به عنوان رهبر کسب‌وکار، موارد زیادی در محل کار وقت من را می‌گیرد. هر قدر هم که اراده کنم روی مسائل مهم تمرکز داشته باشم در نهایت موردی پیش می‌آید که تمرکزم را از بین می‌برد و مجبور می‌شوم روی مسئله دیگری کار کنم. معمولا تصمیم‌گیری در سازمان‌ها به مدیری محول می‌شود که در محل حضور دارد و مشغول حل کردن مسئله‌هاست. بنابراین راهکار اصلی من برای تمرکز کردن این است که یک یا دو روز از هفته را به مکانی سری پناه ببرم تا بتوانم بدون هیچ نوع حواس‌پرتی به فکر کردن، نوشتن و حل مسئله‌های مهم بپردازم.
با انجام تمرین‌های تنفس عمیق و تصور کردن نتیجه مطلوب، ذهنم را برای انجام کارهای چالشی آماده می‌کنم و بهره‌وری خود را افزایش می‌دهم. زمانم را به بازه‌های ۴۵ دقیقه‌ای تقسیم می‌کنم و بین هر بازه کمی نرمش یا یوگا انجام می‌دهم.
تمرکز، مهارتی است که باید تقویت شود. وقتی زمان و مکان مشخصی برای تمرکز کردن در نظر بگیرید، مغزتان به تمرکز کردن عادت می‌کند.
– «مارک دیواین، فرمانده بازنشسته یگان ویژه نیروی دریایی آمریکا، نویسنده پرفروش نیویورک‌تایمز و وال استریت ژورنال، بنیان‌گذار دوره آموزشی SEALFIT و نویسنده کتاب ذهن شکست‌ناپذیر».
۳. دنبال فرصت‌های چشم‌گیر باشید.
هر قدر موفق‌تر شویم فرصت‌های بیشتر و بزرگ‌تری خودشان را به ما عرضه می‌کنند. شاید چنین فرصت‌هایی عالی به نظر برسند ولی اکثرشان برای شرایط فعلی مناسب نیستند. فرصتی که در زمان مناسب ایجاد نشده باشد، صرفا عاملی برای حواس‌پرتی است. همیشه از خودتان بپرسید «آیا این فرصت برای شرایط فعلی من مناسب است؟» دقت داشته باشید جواب پیش‌فرض به این پرسش منفی است. با رد کردن چنین فرصت‌هایی از «منطقه خاکستری» خارج خواهید شد؛ منطقه‌ای که فرصت‌ها را تبدیل به تعهدهای استرس‌زا می‌کند.
اگر اراده رد کردن فرصت‌های وسوسه‌برانگیز را ندارید، می‌توانید از دو یا سه نفر از دوستانتان کمک بگیرید که شناخت خوبی از شما دارند و اصول کسب‌وکار را درک می‌کنند. فرصت‌های مختلفی که پیش می‌آیند را با آن‌ها مطرح کنید و نظرشان را بپرسید. این راهکار جواب منفی دادن را ساده‌تر می‌کند
– «کریس هاردرمربی، بنیان‌گذار و مدیر عامل مؤسسه مانی».
۴. سعی نکنید همه کارها را خودتان انجام دهید.
هر کاری که غیرضروری است یا حواستان را پرت می‌کند از زندگی خود حذف کنید. بعد از آن تنها کارهای ارزشمندی باقی خواهند ماند که باید انجام‌شان دهید. اشتباهی که اکثر کارآفرینان مرتکب می‌شوند این است که سعی می‌کنند همه کارها را همزمان انجام دهند ولی بعد از مدت کوتاهی از اینکه همزمان درگیر کارهای مختلف باشند خسته می‌شوند و به خاطر اینکه روی هیچکدام از آن فعالیت‌ها به اندازه کافی تمرکز نمی‌کنند احساس گناه می‌کنند.
راه حل ساده‌ای برای این مشکل وجود دارد. باید فقط یک کار را در فهرست اولویت‌هایتان قرار دهید. (من از اپلیکیشن Todolist استفاده می‌کنم و فهرستی از اهدافی که بیشترین اولویت را دارند تهیه می‌کنم.) تنها یک فعالیت را انتخاب کنید؛ مهم‌ترین کاری که باید انجام شود، حتی اگر سخت یا ترسناک باشد. سپس روی آن تمرکز کنید تا وقتی که آن را تکمیل نمایید. بعد از آن به کار بعدی بپردازید.
– «کنی رویتر، هم بنیان گذار کاجابی»
۵. فعالیتی را انتخاب کنید که واقعا به آن علاقه دارید.
وقتی فعالیتی را انتخاب می‌کنید که عاشقش هستید تمرکز بر آن خیلی آسان می‌شود. زمانی که کارم را به عنوان وکیل دادرسی مدنی شروع کردم، آن را خوب انجام می‌دادم اما از کارم متنفر بودم. در آن زمان وقتی دوستانِ دوستانم مشکل قانونی پیدا می‌کردند، با وجود اینکه اصلا تجربه وکالت کیفری نداشتم، اصرار داشتند من وکالتشان را به عهده بگیرم. در همه آن پرونده‌ها خیلی عالی عمل می‌کردم زیرا علاقه شدیدی به نتیجه کار داشتم و زندگی موکلم برایم مهم بود ولی شریک من در آن زمان دوست نداشت وکالت کیفری را دنبال کنم بنابراین با ناراحتی کارم را در حوزه دادرسی مدنی ادامه می‌دادم. خوشبختانه علاقه دیگری هم داشتم آن هم نوشتن بود. کتاب‌هایی درباره یوگای کودکان و تجاربم در ارتباط با ماشین‌ها و مسابقات می‌نوشتم. تنها به این دلیل می‌نوشتم که علاقه زیادی به این کار داشتم و راهکاری برای جبران نارضایتی شغلی‌ام بود.
در نهایت، وقتی در سال ۲۰۱۴ کار وکالت کیفری را به صورت تمام وقت آغاز کردم، تمام تمرکزم بر پرونده‌هایم معطوف شد. همکاران و مربیانم عقیده داشتند بیش از حد به موکلان و پرونده‌هایشان اهمیت می‌دهم. سپس با کالج وکلای جری اسپنس آشنا شدم که از این شیوه برخورد من حمایت می‌کرد. از آن موقع به بعد حرفه‌ام برای من به عنوان علاقه‌ای بی‌نظیر مطرح بوده است.
– «نفیسه نینا حجت ، بنیان‌گذار و مدیرعامل شرکت حقوقی اس ال اس»
۶. استراتژی پنج مرحله‌ایِ مناسب خود را طراحی کنید.
روش متمرکز ماندن تمام کارآفرینان، منحصر به خودشان است. من نیز برای بهینه‌سازی عملکردم استراتژی‌های زیر را به‌کار گرفته‌ام. قبل از همه چیز اینکه با استرس دوستی کنید. استرس دشمن‌تان نیست و اگر بتوانید از قدرتش بهره ببرید به ابزار ارزشمندی تبدیل می‌شود. وقتی با مسئله‌ای دشوار یا مهلت زمانی محدودی روبه‌رو می‌شوید، استعدادهای ذهنی‌تان شکوفا می‌شوند.
دوم اینکه برای خود روال صبح‌گاهی ایجاد کنید. عادت کنید یک ساعت زودتر از خواب بیدار شوید. روزتان را با تمرین‌های تنفسی و مدیتیشن آغاز کنید. اجازه ندهید دنیای دیجیتال اولین ساعت روزتان را تحت کنترل خود دربیاورد.
سوم اینکه کارتان را به بازه‌های ۹۰ دقیقه‌ای تقسیم کنید. زمان کاری ۹ صبح تا ۵ بعدازظهر را فراموش کنید. ریتم آلترادین طبیعی بدن‌تان را یاد بگیرید و مهم‌ترین و ثمربخش‌ترین کارهایتان را در این بازه‌های زمانی برنامه‌ریزی کنید. در پایان هر ۹۰ دقیقه کار، ۲۵ دقیقه استراحت کنید.
چهارم اینکه راهکاری برای تقویت قوای بدن، احساسات و ذهنتان پیدا کنید. مثلا می‌توانید کمی راه بروید، از اطرافیان خود به خاطر کارهایی که برایتان انجام می‌دهند تشکر کنید یا اینکه تلفن همراهتان را خاموش کنید تا ذهنتان کمی استراحت کند.
درآخر خواب‌تان را بهینه کنید. خواب الزاما نه چیز بدی است و نه عامل حواس‌پرتی، بلکه برای بدن حیاتی است و روش طبیعی تجدید قوا محسوب می‌شود. رایج است که می‌گویند باید هشت ساعت در شبانه‌روز خوابید ولی این توصیه تا حدی کلی است؛ من هر شب شش ساعت می‌خوابم و زمانی هم به خواب نیمروزی اختصاص می‌دهم. این الگوی خواب دوفازی (۶ ساعت به‌علاوه ۲۵ دقیقه) برای من بسیار مناسب است.
– «نیک هالیک، سرمایه‌گذار، کارآفرین، فضانورد، مدیر عامل مؤسسه پنج روز آخر هفته».
۷. همزمان دو کار را دنبال نکنید.
ضرب‌المثلی چینی می‌گوید: «شخصی که همزمان دو خرگوش را دنبال می‌کند هیچ کدام را شکار نمی‌کند». هر کاری که انجام می‌دهید، کاملا روی همان کار تمرکز کنید. در غیر این صورت، در خانه به کار فکر می‌کنید و در محل کار به فکر خانه هستید. وقتی روی چشم‌انداز شرکت کار می‌کنید حس می‌کنید کارهای روزانه شرکت را نادیده گرفته‌اید و وقتی سخت درگیر کارهای روزانه می‌شوید، حس می‌کنید به جدیدترین راه‌های رشد کسب‌وکارتان بی‌توجه بوده‌اید.
مسئله این نیست که نمی‌توانید چند کار را همزمان انجام دهید یا این وظایف همزمان قابل اجرا نیستند. شما می‌توانید در انجام کارهای زیادی بدرخشید اما نه به طور همزمان. بهترین راهکار من برای تمرکز این است که کارهای نیازمند تمرکز را روی تقویم برنامه‌ریزی می‌کنم. زمان ورزش، بودن در کنار خانواده، فکر کردن، مطالعه، پاسخ به ایمیل و حتی زمان بیکاری خودم را هم برنامه‌ریزی می‌کنم. شاید این کار کمی سختگیرانه به نظر برسد ولی جالب است که این نوع ساختار در واقع آزادی بیشتری به همراه دارد.
«تام شیه، مدیر عامل کریم‌چک»
۸. فرهنگ تمرکز کردن را ایجاد کنید.
در جهانی که کارِ گروهی در آن حرف اول را می‌زند، اگر می‌خواهید چیزی ویژه خلق کنید تنها شما نیستید که باید نسبت به آن تمرکز داشته باشید بلکه کل افراد سازمان باید همین‌طور فکر کنند. این تنها راه جلوگیری از غرق شدن در فعالیت‌های عادی و از دست‌دادن مزیت‌های رقابتی‌تان است.
تمرکز قوی تنها در سازمان‌هایی اتفاق می‌افتد که همه اعضای آن هدف‌شان در سازمان را درک کنند و به منظور دستیابی به آن هدف کلی، هدف‌های کوچک‌تر و کاملا دقیقی را برای خود تعیین نمایند. هر نظریه یا فرصت جدیدی باید از «فیلتر تمرکز» عبورکند، اگر پروژه‌ای به شما در رسیدن به هدف‌تان کمک نمی‌کند، نباید در آن شرکت کنید.
نویسنده: پیتر هرناندز
این مقاله ۳۰ مِی در مقاله آنترپرنر به چاپ رسیده است
